Citaat

Op de vraag wat oorlogsfotografen ertoe aanzet om dergelijke pakkende foto's - die we deze dagen maar al te vaak zien - te maken, stellen vele mensen zich vragen. Ook ik. In een boek las ik een tijd terug volgende paragraaf. Er schuilt waarheid in.

'Aanvankelijk had hij het vervelend gevonden dat hij het kon opbrengen, dat hij kon nadenken over de manier waarop het licht op de huid van een dode man speelde en glinsterde in een nietsziend oog of op een poel bloed. Dat hij kon kijken naar de vader van een kind of het kind van een moeder terwijl de levenswarmte nog uit hen wegebde en tegelijkertijd de ontelbare kleine berekengingen kon maken waardoor de foto goed of slecht zou worden: de keus van de lens, de belichtingstijd, de compositie. Misschien was er een vitaal deel van hem verkeerd aangesloten of was het dichtgebrand. Maar even later concludeerde hij dan, zoals zovelen al vóór hem hadden gedaan, dat dit nu juist de afleidingen waren die het mogelijk maakten die afgrijselijkheden waarmee hij werd geconfronteerd vast te leggen.'

uit 'De Rookspringer' - Nicholas Evans

De foto hieronder heeft daar betrekkelijk weinig mee te maken, maar dit citaat wou ik toch met jullie delen.

Nikon D70 - 40 mm - f7,1 - 1/1000