Na een lange, regenachtige dag kwam tegen de avond de zon piepen boven Stockholm. M'n fototoestel werd op slag opnieuw bovengehaald en we hadden een fantastische avond samen.
Mijn eerste dag aan de Zweedse High Coast ging ik naar Hogbonden, een klein eiland met een oude vuurtoren die werd omgebouwd tot een hostel. In de vakantie komen er dan ook veel toeristen uit Stockholm en andere steden om even te genieten van de rust op dit - voor de rest - onbewoonde eiland. S. gaat tijdens de zomermaanden helpen in de keuken van dit kleine hostel. De overtocht met de boot behoort tot haar dagelijkse 'woon-werk'-verkeer. Nog 15 minuutjes genieten van de wind in de haren voor ze aan de klim begint naar haar keuken in de vuurtoren, bovenaan het eiland.
Klassiek, maar toch... Als je zoiets voor je ogen ziet gebeuren, dan wil je dat gewoon op beeld, om er steeds opnieuw van te kunnen genieten. En waarom? Want als we van iets zeker kunnen zijn is dat de zon iedere dag zal ondergaan. (Bij ons toch, niet in het hoge noorden van zweden...). Hmmm.... herinneringen...
's Zomers is er in Zweden niet veel sprake van donkere nachten. De zon gaat er pas laat onder en is er al heel vroeg terug. Dit is een stadszicht bij het vallen van de avond, vanop de jeugdherberg, een unieke driemaster.
De koelte van een grieks kerkje in het midden van de bergen, enkel toegankelijk via een oud geitenpad, vormt een aangename verrassing tijdens een beklimming. Buiten blijft het immers warm, heel warm. Binnen geven we onze ogen de kost. De griekse teksten op het spreekgestoelte ontcijferen blijkt echter een huzarenstukje dat ik graag aan anderen overlaat. De onbegrijpbare teksten vastleggen op beeld daarentegen geeft ruimschoots voldoening.
De zon verdwijnt langzaam achter de heuvels van Athene. De laatste zonnestralen laten de Akropolis nog even baden in een warme gloed. Wij rusten uit, kijken, zijn verwonderd en voelen ons overweldigd. Iedereen is stil. In de verte beneden horen we de stad bruisen.
Het koninklijk paleis in Stockholm vormt iedere dag om 12u15 het decor voor de wissel van de wacht. Een pak minder punctueel of nauwgezet dan de change of guards in Londen, maar best leuk om te zien. Ze doen toch zo hun best, meneer.
35 graden in de schaduw... dat is net warm genoeg om moe te worden van zalig niks te doen. Na een stevige wandeling en een even stevige picknick zit er dan ook niets anders op dan even platte rust te houden. Een kleine siesta aan de poorten van een gezellig grieks-orthodox kerkje. Even het woord hitte trachten te vergeten en genieten. Dit is vakantie, opnieuw.
Athene, juli 2009. De Akropolis kijkt statig neer op de straten van de stad, waar het leven ook 's nachts doorgaat. Het is te warm om te slapen. Toeristen kuieren, drinken, praten, lachen... Dit is vakantie. Dit is het begin van 10 dagen genieten.